در واقع ویزای توریستی شینگن چراغ سبزی برای ورود به کشور یا کشورهای حوزه شینگن است و دریافت کننده این روادید می‎تواند از آن برای بازدید از کشور یا کشورهای این منطقه یا دیدار با خویشاوندان و دوستان خود استفاده کند. فرد مالک ویزای توریستی نیازی نیست برای بازدید از بستگان خود یا سفر به کشور مقصد در حوزه شینگن تابعیت کشور تعیین شده را داشته باشد. ولی اعطای این مجوز محدودیت‎هایی نیز به همراه می‎آورد. به عنوان مثال به دنبال دریافت ویزای توریستی شما تنها حداکثر ۳ ماه یا ۹۰ روز می‎توانید در کشور تعیین شده اقامت کنید، مگر این‎که نوع ویزای توریستی شما فرق داشته باشد. افرادی که این ویزا را دارند می‎توانند این مهلت ۹۰ روزه را با یک مرتبه سفر یا به دنبال چند سفر به پایان برسانند.

ملزومات اخذ ویزای شینگن

• ویزای شنگن چیست؟

 ویزای شنگن مخصوص کسانی است که قصد دارند به کشورهای محدوده شنگن وارد شوند و ساکن یا اتباع کشورهایی غیر از کشورهای محدوده شنگن هستند. البته ساکنین و اتباع کشورهای قاره آمریکا (غیر از چند کشور معدود مثل کلمبیا، پرو، بولیوی و…) و همچنین ساکنین و اتباع قاره استرالیا و کشورهای ژاپن،کره جنوبی و مالزی نیازی به اخذ ویزای شنگن ندارند و می توانند بدون ویزای شینگن به مدت حداکثر ۹۰ روز به این کشورها وارد و یا خارج شوند.

یک ویزای شنگن دارای دو تاریخ مشخص است، یکی تاریخ اعتبار ویزا و دیگری تعداد روزهای مجاز ویزای شینگن که حداکثر ۹۰ روزه است. اگر تاریخ اعتبار ویزای شما گذشته باشد حتی اگر تعداد روزهای مجاز ویزای شما هنوز باقی مانده باشد، ویزای شنگن شما باطل تلقی می گردد. همچنین تعداد دفعات ورود شما به محدوده شینگن در ویزای شما توسط یک کدمشخص می شود این کد می تواند ۲،۱ یا ارقام بالاتر و یا نامحدود باشد. کد ۱ به معنی یکبار ورود (سینگل) است و یعنی اینکه پس از یکبار ورود و خروجتان از شنگن، ویزای شینگن شما بدون توجه به تاریخ اعتبار و روزهای مجاز آن باطل خواهد شد. کد ۲ و ارقام بالاتر به معنی آن است که به دفعاتی که در ویزا مشخص شده می توانید به شنگن وارد شوید و پس از استفاده از تعداد دفعات مجاز ورود، ویزای شینگن شما بدون توجه به تاریخ اعتبار و روزهای مجاز آن باطل خواهد شد. کد نامحدود (مالتیپل) به معنی ورود نامحدود به محدوده شنگن است و شما می توانید در مدت اعتبار ویزا و تعداد روزهای مجاز درون ویزایتان به شنگن وارد و خارج شوید.

• انواع ویزای شنگن:

ویزای نوعA: ویزای ترانزیت است یعنی مسافر حق خروج از فرودگاه را ندارد و می تواند فقط در یکی از فرودگاه­های شنگن پرواز خود را تعویض و راهی کشوری در خارج از شنگن گردد.

ویزای نوعB: ویزای عبور است یعنی مسافر حق خروج از فرودگاه را دارد و میتواند از شنگن بعنوان منطقه عبوری استفاده نماید تا از طریق زمینی خود را به کشور دیگری غیر شنگن برساند.

ویزای نوعC: ویزای توریستی است که اکثر ایرانیان با آن وارد شنگن می شوند.

ویزای نوعD: ویزای بلندمدت است که معمولا تجار و بازرگانان از آن استفاده می کنند تا بتوانند در طی سال بارها به شنگن وارد و از آن خارج شوند.

توجه کنید که اگر بخواهید بیش از ۹۰ روز در محدوده شنگن بمانید، دیگر نیازی به ویزای شنگن ندارید بلکه باید درخواست اقامت بدهید و از طریق سفارت پیگیر مراحل اقامتی خود باشید، درضمن اگر از ۹۰ روز اقامت خود در محدوده شنگن استفاده کنید، باید حتما ۳ ماه خارج از شنگن بمانید تا بتوانید مجددا ویزای شنگن دریافت کنید. البته در صورت داشتن دلایل ویژه می توانید برای حداکثر یکسال هم ویزای شنگن دریافت کنید.

داشتن ویزای شنگن لزوما به معنی تضمین ورود به محدوده شنگن نیست، یعنی اینکه اگر شما ویزای شنگن خود را از یونان گرفته باشید ولی از فرانسه وارد شنگن شوید مقامات مرزی شنگن در فرانسه می توانند به دلایلی کاملا قانونی به شما اجازه ورود نداده و شما را به کشوری در خارج از شنگن اخراج کنند مسافر ورودی به شنگن باید همیشه خود را آماده سوالات احتمالی از جمله هدف از سفر، آدرس محل اقامت و مدارکی دال بر توانایی پرداخت هزینه های اقامت نماید.

حوزه شنگن به کجا گفته می شود؟

شنگن در اصطلاح به منطقه‌ای در اروپا اطلاق می‌شود که ۲۶ کشور حاضر در آن نیاز به پاسپورت و باقی محدودیت‌های مرزی برای تردد اتباع خود را حذف کرده و از این جهت به منزله کشوری واحد به شمار می‌آیند. کشورهای عضو منطقه شنگن هر اندازه در قبال اتباع خود و عبور مرور مرزی آنها سهل می‌گیرند، در قبال اتباع کشورهایی که برای ورود به این حوزه نیاز به ویزا دارند، سخت‌گیر هستند.

کشورهای اتریش، بلژیک، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد، سوئیس و لیختن اشتاین، ۲۶ کشور عضو پیمان شنگن محسوب می‌شوند.

این منطقه که در وب‌سایت رسمی شنگن از آن با عناوینی هم‌چون بزرگترین منطقه بدون نیاز به پاسپورت جهان یاد شده ‌است، در سال ۱۹۸۵ در کشور لوکزامبورگ طی یک قرارداد بین‌المللی به وجود آمد. بر اساس این پیمان، ۲۲ کشور عضو اتحادیه اروپا و ۴ کشور عضو انجمن تجارت آزاد اروپا EFTA) ) که محدوده‌ای به مساحت ۴،۳۰۰،۰۰۰ کیلومتر مربع و جمعیتی ۴۲۰ میلیون نفری را در بر می‌گیرد، به عنوان مجموعه‌ای واحد عمل می‌کنند.

معاهده شنگن قراردادی است که در سال ۱۹۸۵ میلادی جهت ورود آزاد ساکنین کشورهای اروپایی بدون نیاز به ویزا و کاهش مشکلات رفت و آمد به امضای ۵ کشور آلمان، فرانسه، هلند، بلژیک و لوکزامبورگ رسید و دراکتبر سال ۱۹۹۰ میلادی پس از اتحاد آلمان شرقی و غربی، مجددا با امضای آلمان تکمیل گردید.

قرارداد شنگن Schengen نام خود را از دهکده‌ای به همین نام در لوکزامبورگ قرض گرفته است جایی که مرز این کشور با آلمان و فرانسه تلاقی می‌کند و در حال حاضر به طور سالانه محدوده شنگن تنها از محدوده اروپا پذیرای 1.25 میلیارد بازدید کننده است.

همچنین لازم به ذکراست در سال ۲۰۰۹ میلادی چهار کشور قبرس ، بلغارستان ، رومانی و سوئیس به طور کامل مفاد این پیمان را قبول کرده اندو رسماً وارد شنگن شده اند.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا ( ۲۷ کشور ) را نباید با کشورهای محدوده شنگن ( 26 کشور) اشتباه گرفت.  کشورهای عضو اتحادیه اروپا شامل ۲۷ کشور یعنی ۲۴ کشور از محدوده شنگن (بجز نروژ و ایسلند) بعلاوه ۳ کشور رومانی، انگلستان و ایرلند می باشند، به همین دلیل ویزای ساکنین و اتباع این سه کشور جهت ورود به منطقه شنگن بی اعتبار است و این افراد باید هنگام ورود و خروج از کشورهای محدوده شنگن مورد کنترل مرزی قرار بگیرند.

کشورهای نظیر لیختن اشتاین، کرواسی، صربستان، مقدونیه، اوکراین، مولداوی و آندورا نه عضو اتحادیه اروپا هستند و نه عضو محدوده شنگن پس برای ورود به این کشورها نیاز به ویزای جداگانه دارید و ساکنین و متعاقبا اتباع این کشورها نیز برای ورود به سایر کشورهای اروپایی نیاز به ویزای شنگن دارند.