مجارستان کشوری واقع در اروپای مرکزی با مساحت ۹۳,۰۳۰ کیلومتر مربع است و جمعیتی حدود ۹ میلیون و ۸۸۰ هزار نفر دارد. زبان رسمی این کشور مجاری و واحد پول آن فورینت است. پایتخت و پرجمعیت‌ترین شهر مجارستان، بوداپست، با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۷۴۰ هزار نفر، به عنوان قلب اقتصادی و فرهنگی کشور شناخته می‌شود.
تقریباً ۸۴ درصد از جمعیت مجارستان مجاری‌تبار هستند، در حالی که ۱۴ درصد دارای تبار نامشخص و ۳ درصد نیز روما (کولی) محسوب می‌شوند. زبان مجاری پرگویشورترین زبان غیر هندواروپایی در اروپا است و از خانواده فین-اوگوری ناشی می‌شود و با زبان‌های فنلاندی و استونیایی خویشاوند است.
تاریخ مجارستان به اواخر قرن نهم میلادی برمی‌گردد، زمانی که شاهزاده آرپاد پایه‌گذار این کشور شد. نوه او، استفن اول، در سال ۱۰۰۰ میلادی به عنوان نخستین پادشاه بر تخت نشست و مسیحیت را به عنوان دین رسمی کشور پذیرفت. مجارستان در قرن دوازدهم به عنوان قدرتی متوسط در غرب شناخته می‌شد. بخش‌هایی از کشور از سال ۱۵۴۱ تا ۱۶۹۹، به مدت ۱۵۸ سال، تحت سلطه عثمانی قرار داشت و سپس به فرمان هابسبورگ درآمد و بخش عمده‌ای از پادشاهی اتریش-مجارستان را تشکیل داد.
مجارستان در تاریخ ۲۳ اکتبر ۱۹۸۹ به جمهوری پارلمانی دموکراتیک تبدیل شد و امروز به عنوان یک کشور توسعه‌یافته شناخته می‌شود. این کشور به عنوان یکی از مقاصد توریستی مطرح است و در سال ۲۰۱۱، ۱۰.۲ میلیون گردشگر را به خود جذب کرد. مجارستان در سال ۲۰۰۴ به عضویت اتحادیه اروپا درآمد و همراه با دیگر کشورهای سابق کمونیستی، به توسعه اقتصادی و اجتماعی پرداخت.
در طول جنگ جهانی دوم و در جریان هولوکاست، نزدیک به ۶۰۰ هزار یهودی در مجارستان کشته شدند، در آن زمان دولت مجارستان با آلمان نازی متحد بود. امروزه، بر اساس نتایج آژانس حقوق اساسی اتحادیه اروپا، مجارستان به عنوان یکی از شدیدترین کشورها در زمینه تعرض به حقوق یهودیان شناخته می‌شود. ۹۰ درصد یهودیان این کشور اعلام کرده‌اند که مورد توهین و بی‌حرمتی قرار می‌گیرند و در بسیاری از موارد هدف حملات قرار می‌گیرند.
مجارستان از 21 دسامبر 2007 یکی از کشورهای عضو موافقتنامه شینگن است. از آن زمان ویزاها و مجوزهای اقامت صادر شده توسط یکی از کشورهای عضو شنگن ممکن است برای ورود و اقامت در مجارستان و ویزا/اجازه اقامت صادر شده توسط مقامات مجارستان استفاده شود. - به عنوان یک قاعده کلی - برای کل منطقه شنگن نیز معتبر هستند.
مقررات شینگن فقط برای اقامتی که بیش از 90 روز نباشد قابل اجرا است. قوانین برای اقامت بیش از 90 روز توسط قوانین ملی کشورهای عضو مربوطه وضع شده است.