ویزای بازدیدکننده (تجاری)

کلیات
به‌طور کلی، شهروند یک کشور خارجی که قصد سفر به ایالات متحده را دارد، ابتدا باید ویزا دریافت کند. این ویزا ممکن است یا ویزای غیرمهاجرتی برای اقامت موقت باشد، یا ویزای مهاجرتی برای اقامت دائم. ویزاهای بازدیدکننده از نوع ویزای غیرمهاجرتی هستند و برای افرادی صادر می‌شود که می‌خواهند به‌صورت موقت برای کارهای تجاری (ویزای B-1)، گردشگری (ویزای B-2)، یا ترکیبی از هر دو منظور (ویزای B-1/B-2) وارد ایالات متحده شوند.

 

در زیر نمونه‌ای از فعالیت‌هایی که با ویزای بازدیدکننده مجاز هستند، آورده شده است:

تجاری (B-1)

• مشاوره با همکاران تجاری
• شرکت در همایش یا کنفرانس علمی، آموزشی، حرفه‌ای یا تجاری
• رسیدگی به امور مربوط به تسویه یک املاک
• مذاکره برای انعقاد یک قرارداد
•  

نحوه درخواست

برای درخواست ویزا چند مرحله وجود دارد. ترتیب این مراحل و نحوه انجام آن‌ها ممکن است بسته به سفارت یا کنسولگری ایالات متحده متفاوت باشد. لطفاً دستورالعمل‌های موجود در وب‌سایت سفارت یا کنسولگری ایالات متحده را مطالعه کنید.

 

تکمیل درخواست ویزای آنلاین

فرم درخواست ویزای غیرمهاجرتی DS-160 را به‌صورت آنلاین تکمیل کنید – شما باید:

1. فرم درخواست ویزای آنلاین را تکمیل کنید.
2. صفحه تأییدیه فرم درخواست را چاپ کرده و به مصاحبه خود بیاورید.

عکس – هنگام تکمیل فرم DS-160 آنلاین، باید عکس خود را آپلود کنید. عکس شما باید با الزامات عکس مطابقت داشته باشد.

 

 

شهروندان ایرانی که در خارج از ایران زندگی می‌کنند، باید برای ویزای غیرمهاجرتی در کشور محل اقامت خود درخواست دهند. به‌طور کلی، متقاضیانی که در ایران اقامت دارند می‌توانند به هر سفارت یا کنسولگری ایالات متحده که ویزاهای غیرمهاجرتی را پردازش می‌کند، سفر کرده و درخواست خود را ارائه دهند. با این حال، به خاطر داشته باشید که سفارت ایالات متحده در آنکارا، سفارت ایالات متحده در ایروان و سرکنسولگری ایالات متحده در دبی دارای افسران کنسولی فارسی‌زبان هستند که با متقاضیان ایرانی و شرایط ایران آشنایی بیشتری دارند. متقاضیان باید همیشه وب‌سایت سفارت یا کنسولگری موردنظر خود را که قصد دارند درخواست خود را در آنجا ارائه دهند، بررسی کنند تا از محدودیت‌ها برای متقاضیان کشورهای ثالث یا دیگر سیاست‌های خاص آن مرکز آگاه شوند.

در فرآیند درخواست ویزا، معمولاً در زمان مصاحبه، یک اسکن اثر انگشت دیجیتال بدون جوهر به‌سرعت گرفته می‌شود. برخی درخواست‌های ویزا نیاز به پردازش‌های اداری بیشتری دارند که پس از مصاحبه توسط افسر کنسولی زمان بیشتری می‌برد. امکان برگزاری مصاحبه‌های ویزا به زبان فارسی در چندین مکان وجود دارد، از جمله:

• سفارت ایالات متحده در آنکارا، ترکیه
• سرکنسولگری ایالات متحده در دبی، امارات متحده عربی
• سفارت ایالات متحده در ایروان، ارمنستان

 

متقاضیان ویزای ایالات متحده مقیم جمهوری اسلامی ایران

بخش‌های کنسولی ایالات متحده در سراسر جهان معمولاً مصاحبه‌ها را به زبان انگلیسی یا زبان کشور محل اقامت انجام می‌دهند. این صفحه اطلاعات مربوط به در دسترس بودن وقت مصاحبه به زبان فارسی را در بخش‌های کنسولی زیر ارائه می‌دهد:

• آنکارا، ترکیه
• دبی، امارات متحده عربی
• ایروان، ارمنستان

اگر تصمیم دارید در هر بخش کنسولی دیگری درخواست دهید و به زبان انگلیسی یا زبان آن کشور مسلط نیستید، ممکن است با تأخیر در فرآیند درخواست ویزای خود مواجه شوید.

 

 

 

شرایط و ضوابط پرداخت هزینه درخواست ویزا

هزینه‌های درخواست ویزای ایالات متحده (MRV) به شرح زیر هستند:

• غیرقابل بازپرداخت — وزارت امور خارجه ایالات متحده هزینه‌های درخواست ویزا را بازپرداخت نمی‌کند.
• غیرقابل انتقال — هزینه‌های درخواست ویزا نمی‌توانند به شخص دیگری منتقل یا فروخته شوند.
• تنها برای یک درخواست — هزینه درخواست ویزا فقط برای تکمیل یک درخواست استفاده می‌شود. اگر درخواست ویزا رد شود، برای درخواست مجدد باید یک درخواست و پرداخت جدید انجام شود.
• اعتبار تا یک سال — هزینه‌های درخواست ویزا تا ۳۶۵ روز از تاریخ خرید معتبر هستند. پس از انقضای این مدت، شما حق استفاده از این هزینه برای درخواست ویزا را از دست خواهید داد.

توجه: به دلیل تعلیق عملیات عادی کنسولی به علت شیوع ویروس کرونا در اوایل سال ۲۰۲۰ و تلاش‌های مستمر وزارت امور خارجه ایالات متحده برای بازگرداندن عملیات عادی ویزا در سریع‌ترین و امن‌ترین حالت ممکن، اعتبار هزینه‌های درخواست ویزا که تا تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۲ پرداخت شده‌اند، به‌طور موقت تا ۳۰ سپتامبر ۲۰۲۳ تمدید شده است. اگر تا تاریخ انقضای هزینه، وقت مصاحبه تعیین نکرده باشید، حق استفاده از هزینه برای درخواست ویزا را از دست خواهید داد.

هزینه‌های ویزای ایالات متحده که برای درخواست در یک کشور خاص پرداخت شده‌اند، قابل انتقال به کشور دیگری نیستند. پس از تکمیل پرداخت در یک کشور، نمی‌توانید از آن پرداخت برای تعیین وقت در کشور دیگری استفاده کنید. اگر قصد دارید در همان کشور وقت جدیدی بگیرید، لطفاً با ورود به این وب‌سایت وقت خود را لغو یا تغییر دهید. شما می‌توانید این کار را بدون پرداخت هزینه اضافی انجام دهید.

شرکت GDIT، از طرف بخش کنسولی ایالات متحده که شما در آن درخواست می‌دهید، از شما می‌خواهد که یک هزینه واحد برای تعیین وقت ویزا پرداخت کنید. شما تنها موظف به پرداخت هزینه ویزای ایالات متحده هستید که در این وب‌سایت مشخص شده است و هیچ هزینه اضافی برای پرداخت به بخش کنسولی ایالات متحده نیاز نیست، بدون توجه به آنچه که عوامل ثالث ممکن است به شما بگویند.

سوءاستفاده از سیستم تعیین وقت ویزای ایالات متحده توسط متقاضیان یا عوامل ثالث ممکن است منجر به از دست دادن هزینه‌های پرداختی، رد درخواست ورود به بخش کنسولی و همچنین ضرر مالی ناشی از هزینه‌های سفر شود.

تعیین وقت مصاحبه

به‌طور کلی، برای متقاضیان ویزا مصاحبه الزامی است، مگر در موارد استثنایی محدود که در زیر آمده است. افسران کنسولی می‌توانند از هر متقاضی ویزا درخواست مصاحبه کنند.

اگر سن شما:

• 13 سال و کمتر باشد: معمولاً مصاحبه لازم نیست
• 14 تا 79 سال باشد: مصاحبه الزامی است (با برخی استثنائات برای تمدیدها)
• 80 سال و بیشتر باشد: معمولاً مصاحبه لازم نیست

 

به‌طور کلی، شما باید برای مصاحبه ویزای خود در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده در کشوری که در آن زندگی می‌کنید، وقت بگذارید. شما می‌توانید مصاحبه خود را در سفارت یا کنسولگری دیگری از ایالات متحده که در آن حضور خواهید داشت، تعیین کنید، اما آگاه باشید که در برخی موارد ممکن است نشان دادن شرایط لازم برای دریافت ویزا در کشوری که در آن زندگی نمی‌کنید، دشوارتر باشد.

زمان انتظار برای تعیین وقت مصاحبه بسته به مکان، فصل و نوع ویزا متفاوت است، بنابراین باید زودتر برای ویزای خود اقدام کنید.

 

هزینه‌ها

نوع ویزا	هزینه	تعداد ورود	مدت زمان اعتبار
B-1	صفر	یک	3 ماه
B-2	صفر	یک	3 ماه
B-1/B-2	صفر	یک	3 ماه

 

دستورالعمل‌های موجود در وب‌سایت سفارت یا کنسولگری ایالات متحده‌ای که قصد دارید در آن درخواست دهید را بررسی کنید تا اطلاعات بیشتری درباره پرداخت هزینه‌ها کسب کنید.

مدارک لازم را جمع‌آوری کنید

پیش از مصاحبه ویزای خود، مدارک زیر را آماده و تهیه کنید:

• گذرنامه معتبر برای سفر به ایالات متحده – گذرنامه شما باید حداقل شش ماه پس از دوره اقامت شما در ایالات متحده اعتبار داشته باشد (مگر در مواردی که توافقات خاص کشوری وجود داشته باشد). هر فردی که نیاز به ویزا دارد، باید یک درخواست جداگانه ارائه دهد، از جمله هر یک از اعضای خانواده که در گذرنامه شما ذکر شده‌اند.
• صفحه تأییدیه فرم درخواست ویزای غیرمهاجرتی  DS-160
• رسید پرداخت هزینه درخواست، در صورتی که ملزم به پرداخت قبل از مصاحبه باشید.
• عکس – شما باید عکس خود را هنگام تکمیل فرم DS-160 آنلاین آپلود کنید. اگر آپلود عکس ناموفق باشد، باید یک عکس چاپی مطابق با الزامات عکس ارائه دهید.

 

 

ممکن است مدارک اضافی مورد نیاز باشد

دستورالعمل‌های مربوط به نحوه درخواست ویزا را در وب‌سایت سفارت یا کنسولگری ایالات متحده که قصد دارید در آن درخواست دهید، بررسی کنید. ممکن است برای بررسی واجد شرایط بودن شما، مدارک اضافی درخواست شود. به عنوان مثال، مدارک اضافی ممکن است شامل شواهد زیر باشد:

• هدف سفر شما
• قصد شما برای ترک ایالات متحده پس از پایان سفر
• توانایی شما برای پرداخت تمام هزینه‌های سفر

شواهدی از شغل شما و/یا روابط خانوادگی شما ممکن است برای نشان دادن هدف سفر و قصد شما برای بازگشت به کشور محل اقامت کافی باشد. اگر نمی‌توانید تمام هزینه‌های سفر خود را بپردازید، می‌توانید مدارکی ارائه دهید که نشان دهد شخص دیگری برخی یا تمام هزینه‌های سفر شما را پرداخت خواهد کرد.

توجه: متقاضیان ویزا باید بر اساس روابط خود با خارج از کشور یا کشور محل اقامتشان واجد شرایط باشند، نه بر اساس تضمین‌های اعضای خانواده یا دوستان در ایالات متحده. برای درخواست ویزای بازدیدکننده، نیازی به نامه دعوت یا اظهارنامه حمایت مالی نیست. اگر تصمیم دارید نامه دعوت یا اظهارنامه حمایت مالی را به مصاحبه خود بیاورید، به خاطر داشته باشید که این موارد از عوامل تصمیم‌گیری در صدور یا رد ویزا نیستند.

 

رد درخواست ویزا

طبق قوانین ایالات متحده، متقاضیان ویزا باید به‌طور کلی توسط یک افسر کنسولی در سفارت یا کنسولگری ایالات متحده مصاحبه شوند. پس از بررسی اطلاعات مرتبط، درخواست ویزا بر اساس معیارهای تعیین‌شده در قوانین ایالات متحده تأیید یا رد می‌شود.

با اینکه اکثریت درخواست‌های ویزا تأیید می‌شوند، قانون ایالات متحده معیارهای متعددی را تعیین کرده است که تحت آن‌ها ممکن است یک درخواست ویزا رد شود. درخواست ممکن است به دلایل زیر رد شود:

• افسر کنسولی تمامی اطلاعات لازم برای تعیین صلاحیت متقاضی برای دریافت ویزا را در اختیار ندارد.
• متقاضی برای نوع ویزایی که درخواست کرده است، واجد شرایط نیست.
• اطلاعات بررسی‌شده نشان می‌دهد که متقاضی در محدوده یکی از دلایل عدم پذیرش یا عدم صلاحیت طبق قوانین قرار دارد. به عنوان مثال، اقدامات فعلی یا گذشته متقاضی، مانند فعالیت‌های مرتبط با مواد مخدر یا جرم و جنایت، ممکن است او را برای دریافت ویزا غیرمجاز کند.

در صورت رد ویزا، در اکثر موارد، متقاضی از بخش قانونی که بر آن اعمال شده است، مطلع می‌شود. همچنین افسر کنسولی به متقاضیان ویزا اطلاع می‌دهد که آیا می‌توانند برای دریافت معافیت از عدم صلاحیت خود اقدام کنند یا خیر. چند مورد از رایج‌ترین دلایل عدم صلاحیت ویزا در زیر توضیح داده شده است. برای اطلاعات بیشتر، دلایل عدم صلاحیت ویزا را در قانون مهاجرت و ملیت (INA) بررسی کنید.

عدم صلاحیت به چه معناست؟

اگر یک افسر کنسولی تشخیص دهد که شما طبق قوانین ایالات متحده واجد شرایط دریافت ویزا نیستید، درخواست ویزای شما رد (مورد پذیرش قرار نمی‌گیرد) و دلیل رد به شما اعلام خواهد شد. دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است باعث شود متقاضی ویزا واجد شرایط دریافت آن نباشد. این دلایل که به آنها "عدم صلاحیت" گفته می‌شود، در قانون مهاجرت و ملیت (INA) و سایر قوانین مهاجرتی ذکر شده‌اند. برخی از موارد عدم صلاحیت ممکن است توسط شما، به عنوان متقاضی ویزا، یا توسط درخواست‌کننده در برخی پرونده‌های ویزای مهاجرتی برطرف شوند. سایر موارد عدم صلاحیت دائمی هستند. این بدان معناست که هر بار که برای ویزا درخواست دهید، به دلیل همان بخش از قانون غیرمجاز شناخته خواهید شد، مگر اینکه وزارت امنیت داخلی ایالات متحده معافیتی برای آن صادر کند. برای اطلاعات بیشتر درباره معافیت‌های عدم صلاحیت، به بخش مربوطه مراجعه کنید.

در زیر چند مثال از موارد عدم صلاحیت ویزا، با ارجاع به قانون INA آورده شده که بیشتر توضیح داده می‌شوند:

• متقاضی ویزا:
  • فرم درخواست ویزا را به‌طور کامل تکمیل نکرده و/یا همه مدارک پشتیبان مورد نیاز را ارائه نداده است - بخش 221(g)  قانون  INA
  • صلاحیت خود را برای نوع ویزای درخواستی ثابت نکرده یا نتوانسته است فرضیه مهاجر بودن را رد کند - بخش 214(b)  قانون  INA
  • به دلیل ارتکاب جرم مرتبط با خلاف اخلاق محکوم شده است - بخش 212(a)(2)(A)(i)(I)  قانون  INA
  • به دلیل تخلف مرتبط با مواد مخدر محکوم شده است - بخش 212(a)(2)(A)(i)(II)  قانون  INA
  • دو یا چند محکومیت کیفری دارد که مجموع مدت حبس آن‌ها ۵ سال یا بیشتر است - بخش 212(a)(2)(B)  قانون  INA
  • مدرک کافی حمایت مالی (Affidavit of Support) را ارائه نداده است؛ بنابراین، به دلیل «بار مالی عمومی» درخواست رد شده است - بخش 212(a)(4)  قانون  INA
  • اطلاعاتی نادرست ارائه داده یا مرتکب تقلب شده است تا ویزا دریافت کند - بخش 212(a)(6)(C)(i)  قانون  INA
  • قبلاً بیشتر از مدت مجاز در ایالات متحده اقامت داشته است - بخش 212(a)(9)(B)(i)  قانون  INA

 

منبع:https://travel.state.gov/content/travel/en/us-visas/tourism-visit/visitor.html#overview