کمیسیون بین المللی الکتروتکنیک که به اختصار IEC نامیده می شود در سال 1906 با همت دانشمندان، متخصصان و مجامع الکتروتکنیک کشورهای مختلف تأسیس شده است و وظیفه تدوین و انتشار استانداردهای بین المللی IEC در حوزه گسترده برق و الکترونیک و زمینه های مرتبط را بر عهده دارد. مقر این کمیسیون تا سال 1948 در شهر لندن بود که از آن سال به بعد به شهر ژنو در کشور سوئیس منتقل شد. کمیسیون مذکور با توجه به روند جهانی ایجاد هماهنگی در استانداردهای ملی کشورهای مختلف و پذیرش هرچه بیشتر استانداردهای بین المللی از جمله IEC به عنوان پایه استانداردهای ملی و مبنای فعالیت های ارزیابی انطباق و گواهی محصولات برقی و الکترونیک به منظور تسهیل تجارت بین المللی تشکیل گردید. درشرایط حاضر، بیشترین تلاش کشورها صرف مشارکت فعال در مراحل تدوین استانداردهای بین المللی می شود. بدین لحاظ اکثر استانداردهای ملی کشورهای مختلف در زمینه الکتروتکنیک هم اینک به طور فزاینده ای بر اساس و معادل با استانداردهای IEC می باشند. هدف از تشکیل این کمیسیون، ارتقاء تشریک مساعی در کلیه مسا ئل استاندارد سازی و موارد مربوطه مانند بازبینی انطباق استاندارد ها در زمینه برق و الکترونیک و فن آوریهای مرتبط است که موجبات ارتقاء تفاهم بین المللی را فراهم میسازد و این هدف از طریق انتشار نشریات شامل استاندارد های بین المللی قابل دستیابی می باشد.
این سازمان از طریق تدوین استاندارد در موارد زیر به بازارهای جهانی و جامعه خدمت می کند:
صنعت برق
ارزیابی و انطباق محصولات
روش نصب و پیکربندی در کلیه فناوری های الکتریکی، الکترونیکی
استانداردهای IEC دارای شماره هایی در محدوده 60000-79999 هستند و عناوین آن ها شکلی مانند IEC 60417نمادهای گرافیکی برای استفاده در تجهیزات را به خود اختصاص می دهد.
به دنبال توافقنامه Dresden با CENELEC،تعداد استانداردهای IEC قدیمی در سال 1997 با اضافه کردن 60000 به فرمت جدید تغییر پیدا کرده است.
به عنوان مثال نام استاندارد IEC 27 بهIEC 60027 تغییر پیدا کرده است تا نام گذاری این استانداردها از ابتدا تا کنون روال یکسانی را پیش رو داشته باشند.
به دلیل همکاری های مستمر با سایر سازمان های مرتبط،سازمان استاندارد IEC استانداردهایی را به طور مشترک با ISO ارائه داده است.
استاندارد IEC طیف گسترده ای از فناوری ها را از جمله موارد زیر شامل می شود:
