اگرچه مواد شیمیایی به نحوه گسترده ای در زندگی انسان وارد شده اند و جزء لاینفک زندگی انسان هستند، ولی نگرانی ها در مورد اثرات آنها بر روی سلامتی انسان و محیط زیست یک مسئله جهانی است. در حال حاضر تقریباً ۵۷۵۰۰۰ ماده شیمیایی وجود دارد و هر ساله ۱۰۰ ها ماده شیمیایی جدید وارد بازار میگردد، بدیهی است که این مواد می توانند پیامدهای بهداشتی و زیست محیطی متنوعی داشته باشند. بنابراین لازم است مقتضیات یکسانی برای کلیه مواد شیمیایی که تولید یا وارد یا مصرف می شوند در نظر گرفته شده و اطلاعات لازم برای حفاظت کارکنان و مصرف کنندگان در برابر خطرات مواد شیمیایی از طریق کاهش مواجهه، جایگزینی مواد خطرناک و تدوین مقررات کاری فراهم گردد.
مقررات جاری اتحادیه اروپا برای مواد شیمیایی، مجموعه ای از قوانین تدوین شده در طی سالهای متمادی است که در آن الزامات جداگانه ای برای مواد شیمیایی قدیمی (فاصله ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۱) و مواد شیمیایی جدید (پس از سال ۱۹۸۱) وجود دارد. در این مقررات اطلاعات کافی در مورد اثر اکثر این مواد بر روی سلامت انسان و محیط زیست ارائه نمی شود و شناسایی و ارزیابی ریسک های بهداشتی ناشی از این مواد با سرعت اندکی پیش رفته، ضمن اینکه این مقررات مانع از تحقیق و نوآوری در جهت شناسایی ریسکهای مواد شیمیایی می شود. بنابراین با توجه به ضرورت وجود اطلاعات برای ارزیابی و کنترل موثر مخاطرات بهداشتی، اتحادیه اروپا تصمیم گرفت سیستمی را طراحی نماید که در آن کلیه مواد شیمیایی قبل از ورود به بازار مورد آزمایش قرار گیرند و این مسئولیت علاوه بر مقامات عمومی نظارتی بر عهده تولیدکننده و واردکننده نیز گذاشته شود.
گواهینامه REACH چیست ؟
REACH یک مقرره از اتحادیه اروپا است که به منظور بهبود حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست در برابر خطرات ناشی از مواد شیمیایی و در عین حال تقویت رقابت‌پذیری صنعت شیمیایی اتحادیه اروپا تصویب شده است. این مقرره همچنین روش‌های جایگزین برای ارزیابی خطرات مواد را ترویج می‌کند تا تعداد آزمایش‌های انجام شده بر روی حیوانات کاهش یابد.
در اصل، REACH شامل تمامی مواد شیمیایی است؛ نه تنها آن‌هایی که در فرآیندهای صنعتی استفاده می‌شوند، بلکه همچنین در زندگی روزمره ما، مانند محصولات پاک‌کننده، رنگها و نیز در محصولاتی مانند لباس، مبلمان و لوازم برقی. بنابراین، این مقرره بر روی اکثر شرکت‌ها در سرتاسر اتحادیه اروپا تأثیر می‌گذارد.
REACH بار اثبات را بر عهده شرکت‌ها می‌گذارد. برای رعایت این مقرره، شرکت‌ها باید خطرات مرتبط با مواد شیمیایی که تولید و در اتحادیه اروپا بازاریابی می‌کنند را شناسایی و مدیریت کنند. آنها باید به ECHA نشان دهند که چگونه می‌توان از ماده به طور ایمن استفاده کرد و باید تدابیر مدیریت ریسک را به کاربران اطلاع‌رسانی کنند.
اگر نتوان خطرات را مدیریت کرد، مقامات می‌توانند استفاده از مواد را به طرق مختلف محدود کنند. در بلندمدت، خطرناک‌ترین مواد باید با مواد کمتر خطرناک جایگزین شوند.
REACH چگونه کار می‌کند؟ REACH رویه‌هایی برای جمع‌آوری و ارزیابی اطلاعات در مورد خواص و خطرات مواد شیمیایی تعیین می‌کند.
شرکت‌ها باید مواد شیمیایی خود را ثبت کنند و برای انجام این کار باید با سایر شرکت‌هایی که ماده یکسانی را ثبت می‌کنند همکاری کنند.
ECHA ثبت‌نام‌های فردی را برای انطباق با مقررات دریافت و ارزیابی می‌کند و کشورهای عضو اتحادیه اروپا مواد منتخب را برای روشن کردن نگرانی‌های اولیه درباره سلامت انسان یا محیط زیست ارزیابی می‌کنند. مقامات و کمیته‌های علمی ECHA ارزیابی می‌کنند که آیا خطرات مواد قابل مدیریت است یا خیر.
مقامات می‌توانند مواد خطرناک را در صورتی که خطرات آنها قابل مدیریت نباشد، ممنوع کنند. آنها همچنین می‌توانند تصمیم بگیرند که استفاده‌ای را محدود کنند یا مشروط به دریافت مجوز قبلی کنند.
تأثیر REACH بر شرکت‌ها REACH بر طیف وسیعی از شرکت‌ها در بسیاری از بخش‌ها تأثیر می‌گذارد، حتی آن‌هایی که ممکن است خود را به عنوان درگیر با مواد شیمیایی تصور نکنند.
به طور کلی، تحت REACH شما ممکن است یکی از این نقش‌ها را داشته باشید:
تولیدکننده: اگر شما مواد شیمیایی تولید می‌کنید، چه برای استفاده خود و چه برای تأمین به دیگران (حتی اگر برای صادرات باشد)، احتمالاً مسئولیت‌های مهمی تحت REACH خواهید داشت.
واردکننده: اگر شما هر چیزی از خارج از اتحادیه اروپا/منطقه اقتصادی اروپا خریداری می‌کنید، احتمالاً مسئولیت‌هایی تحت REACH خواهید داشت. این ممکن است شامل مواد شیمیایی منفرد، مخلوط‌ها برای فروش مجدد یا محصولات نهایی، مانند لباس، مبلمان یا کالاهای پلاستیکی باشد.
کاربران پایین‌دستی: اکثر شرکت‌ها از مواد شیمیایی استفاده می‌کنند، گاهی اوقات حتی بدون اینکه متوجه شوند، بنابراین شما باید الزامات خود را بررسی کنید اگر هر گونه مواد شیمیایی را در فعالیت صنعتی یا حرفه‌ای خود مدیریت می‌کنید. ممکن است تحت REACH مسئولیت‌هایی داشته باشید.
شرکت‌های مستقر در خارج از اتحادیه اروپا: اگر شما شرکتی هستید که در خارج از اتحادیه اروپا مستقر شده‌اید، شما ملزم به رعایت الزامات REACH نیستید، حتی اگر محصولات خود را به قلمرو گمرکی اتحادیه اروپا صادر کنید. مسئولیت انجام الزامات REACH، مانند ثبت، بر عهده واردکنندگان مستقر در اتحادیه اروپا یا نماینده انحصاری یک تولیدکننده غیر اتحادیه اروپایی مستقر در اتحادیه اروپا است.
ریچ (REACH)نظامنامه ای است که توسط اتحادیه اروپا به منظور مدیریت و کنترل مخاطرات و احتمالات آسیب زا برای سلامتی و ایمنی انسان و محیط زیست که در مراحل تولید و ساخت، واردات و استفاده مواد شیمیایی بروز کنند تدوین شده است و در عین حال تدوین این مقررات به افزایش توان رقابتی صنعت اروپا با تقویت و ایجاد فرصتهای نوآوری و ابتکار عمل منجر خواهد شد.
REACH مخفف ثبت، ارزیابی، مجوز و محدودیت مواد شیمیایی است. این مقرره از تاریخ 1 ژوئن 2007 به اجرا درآمد.
واژه ریچ(REACH) اختصاری است از کلمات Registration (ثبت) Evaluation (ارزیابی) Authorization (صدور مجوز مواد شیمیایی) و Restrictions of Chemicals که مرحله چهارم آن در واقع نوعی محدودیت و ممانعت های استفاده از مواد شیمیایی است.
ثبت: تولیدکنندگان و واردکنندگان مواد شیمیایی موظفند با خواص شیمیایی، کاربردها، جابجایی ایمن و در برخی موارد آزمایش این گونه مواد را گردآوری و گزارش دهند.
REGISTRATION
شرکت‌ها مسئول جمع‌آوری اطلاعات مربوط به ویژگی‌ها و کاربردهای موادی هستند که بیش از یک تن در سال تولید یا وارد می‌کنند. آنها همچنین باید خطرات و ریسکهای بالقوه ناشی از این ماده را ارزیابی کنند.
این اطلاعات از طریق یک پرونده ثبت‌نام که شامل اطلاعات مربوط به خطرات و، در صورت لزوم، ارزیابی ریسک‌هایی است که استفاده از ماده می‌تواند به همراه داشته باشد و چگونگی کنترل این ریسک‌ها، به ECHA منتقل می‌شود.
ثبت‌نام شامل مواد خالص، مواد موجود در مخلوط‌ها و در برخی موارد مواد موجود در اشیاء می‌شود. مواد شیمیایی که قبلاً تحت قوانین دیگر مانند داروها یا مواد رادیواکتیو تنظیم شده‌اند، به‌طور جزئی یا کامل از الزامات REACH معاف هستند.
ثبت‌نام بر اساس اصل "یک ماده، یک ثبت‌نام" انجام می‌شود. این به این معنی است که تولیدکنندگان و واردکنندگان همان ماده موظفند ثبت‌نام خود را به‌طور مشترک ارائه دهند. اطلاعات تحلیلی و طیفی ارائه‌شده باید سازگار و کافی باشد تا هویت ماده تأیید شود.
برای ثبت‌نام مواد معمولاً هزینه‌ای دریافت می‌شود.
ارزیابی: ریسک های ناشی از مصرف مواد شیمیایی ارزیابی و طریقه ایمن مصرف مواد شیمیایی خطرناک به صورت کامل تشریح شود.
موادی که باید ثبت شوند
تولیدکنندگان و واردکنندگان بالقوه مواد باید قبل از اینکه بتوانند ماده را تولید یا وارد کنند، یک استعلام به ECHA ارسال کرده و ماده را ثبت کنند.
تمامی موادی که تحت دستورالعمل مواد خطرناک (که به آن NONS نیز گفته می‌شود) اطلاع‌رسانی شده‌اند، به‌عنوان ثبت‌شده در REACH در نظر گرفته می‌شوند و ECHA شماره‌های ثبت‌نامی را به تمامی اطلاعیه‌ها اختصاص داده است.
چه کسانی باید ثبت نام کنند؟
شما باید ثبت نام کنید اگر:
تولیدکننده یا واردکننده مواد در اتحادیه اروپا باشید، چه به‌صورت مستقل و چه در مخلوط.
تولیدکننده یا واردکننده کالاها در اتحادیه اروپا باشید که با معیارهای توضیح‌داده‌شده در راهنمای الزامات برای مواد در کالاها مطابقت دارد.
"تنها نماینده" مستقر در اتحادیه اروپا باشید که توسط یک تولیدکننده، فرمول‌ساز یا تولیدکننده کالا مستقر در خارج از اتحادیه اروپا منصوب شده تا الزامات ثبت‌نام واردکنندگان را برآورده کند.
با توجه به اینکه مواد ثبت‌شده مجاز به گردش آزاد در بازار داخلی هستند، شرکت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که اطلاعات موجود در پرونده‌های ثبت‌نام آنها در زمان ثبت صحیح است و هرگونه تغییر در این اطلاعات بدون تأخیر گزارش شود. این امر ناشی از اصل REACH است که بر اساس آن، ثبت‌کنندگان باید اطمینان حاصل کنند که مواد استفاده‌شده و عرضه‌شده در بازار تأثیر منفی بر سلامت انسان یا محیط‌زیست ندارند.
مقررات ارزیابی REACH مسئولیت بررسی انطباق ثبت‌نام‌ها با الزامات این مقررات را به ECHA می‌دهد.
ECHA و کشورهای عضو اطلاعات ارائه‌شده توسط شرکت‌ها را ارزیابی می‌کنند تا کیفیت پرونده‌های ثبت‌نام و پیشنهادات آزمایش را بررسی کرده و روشن کنند که آیا یک ماده خاص تهدیدی برای سلامت انسان یا محیط‌زیست است یا خیر.
ارزیابی تحت REACH بر سه حوزه مختلف تمرکز دارد:
بررسی پیشنهادات آزمایش ارائه‌شده توسط ثبت‌کنندگان
بررسی انطباق پرونده‌های ارائه‌شده توسط ثبت‌کنندگان
ارزیابی مواد
پس از انجام ارزیابی، ممکن است از ثبت‌کنندگان خواسته شود اطلاعات بیشتری در مورد ماده ارائه دهند.
مجوزدهی
فرآیند مجوزدهی هدفش این است که مواد با نگرانی بسیار بالا (SVHC) به‌طور تدریجی با مواد یا فناوری‌های کمتر خطرناک جایگزین شوند، در صورتی که جایگزین‌های فنی و اقتصادی عملی در دسترس باشند.
مسیر مجوزدهی زمانی آغاز می‌شود که یک کشور عضو یا ECHA، به درخواست کمیسیون، یک ماده را برای شناسایی به‌عنوان SVHC پیشنهاد کند.
موادی که دارای ویژگیهای خطر زیر هستند ممکن است به‌عنوان SVHC شناسایی شوند:
موادی که شرایط لازم برای طبقه‌بندی به‌عنوان سرطان‌زا، جهش‌زا یا سمی برای تولیدمثل (CMR) دسته 1A یا 1B مطابق با مقررات CLP را دارند.
موادی که پایدار، بیوآکومولاتیو و سمی (PBT) یا بسیار پایدار و بسیار بیوآکومولاتیو (vPvB) طبق پیوست XIII REACH هستند.
موادی که به‌صورت موردی باعث ایجاد سطحی از نگرانی معادل با موادی از نوع CMR یا PBT/vPvB می‌شوند.
فرآیند شناسایی SVHC شامل مشاوره ۴۵ روزه است. پس از شناسایی یک ماده به‌عنوان SVHC، آن ماده در فهرست کاندیدا گنجانده می‌شود. گنجاندن در فهرست کاندیدا الزامات فوری را برای تأمین‌کنندگان ماده به همراه دارد، از جمله:
ارائه برگه داده‌های ایمنی
ارتباط در مورد استفاده ایمن
پاسخ به درخواست‌های مصرف‌کنندگان در مدت ۴۵ روز
اطلاع‌رسانی به ECHA در صورتی که مقاله‌ای که تولید می‌کنند حاوی SVHC به مقادیر بالاتر از یک تن برای هر تولیدکننده/واردکننده در سال باشد و اگر ماده در آن مقالات بالاتر از غلظت 0.1% (w/w) وجود داشته باشد.
افزودن SVHCها به فهرست کاندیدا
نیت پیشنهاد یک ماده برای شناسایی به‌عنوان SVHC قبل از ارسال پیشنهاد در ثبت‌نام نیت‌ها منتشر می‌شود تا ذینفعان را از قبل از ارائه اطلاعات دهد.
پیشنهاد مطابق با پیوست XV REACH تهیه می‌شود و شامل دو بخش اصلی است. بخش اول داده‌ها و توجیهات برای شناسایی ماده به‌عنوان SVHC را ارائه می‌دهد. بخش دوم، که در مراحل پیگیری پس از شناسایی بررسی می‌شود، شامل اطلاعاتی درباره حجم‌ها در بازار اتحادیه اروپا، کاربردها و جایگزین‌های ممکن برای ماده است.
پس از انتشار پیشنهاد، ذینفعان می‌توانند در مورد آن نظر دهند یا اطلاعات بیشتری در طی مشاوره ۴۵ روزه ارائه دهند. نظرات می‌توانند در مورد ویژگیهای ماده، کاربردهای آن و جایگزین‌ها باشند.
اگر هیچ نظری که شناسایی را به چالش بکشد دریافت نشود، ماده به‌طور مستقیم در فهرست کاندیدا گنجانده می‌شود. نظرات درباره کاربردها و جایگزین‌ها جمع‌آوری شده و در مرحله بعدی فرآیند، یعنی در زمان توصیه مواد برای گنجاندن در فهرست مجوزدهی استفاده می‌شوند.
هنگامی که نظراتی دریافت می‌شود که اطلاعات جدیدی ارائه می‌دهد یا اساس شناسایی به‌عنوان SVHC را به چالش می‌کشد، هم پیشنهاد و هم نظرات به کمیته کشورهای عضو (MSC) ارجاع داده می‌شود تا درباره شناسایی ماده به‌عنوان SVHC توافق کنند.
اگر کمیته به توافق همگانی دست یابد، ماده به فهرست کاندیدا اضافه می‌شود. اگر کمیته به توافق همگانی نرسد، موضوع به کمیسیون ارجاع می‌شود.
محدودیت
محدودیت‌ها ابزاری برای حفاظت از سلامت انسان و محیط زیست در برابر خطرات غیرقابل قبول ناشی از مواد شیمیایی هستند. محدودیت‌ها معمولاً برای محدود کردن یا ممنوع کردن تولید، قرار دادن در بازار (شامل واردات) یا استفاده از یک ماده به کار می‌روند، اما می‌توانند هر شرایط مرتبطی را تحمیل کنند، مانند الزامات فنی یا برچسب‌های خاص.
محدودیت ممکن است به هر ماده‌ای، چه به‌طور مستقل، در یک مخلوط یا در یک محصول، اعمال شود، از جمله موادی که نیاز به ثبت‌نام ندارند، به عنوان مثال، موادی که در مقادیر کمتر از یک تن در سال تولید یا وارد می‌شوند یا برخی از پلیمرها.
میانجی‌های جداسازی‌شده در محل، موادی که در تحقیقات و توسعه علمی استفاده می‌شوند، و موادی که تنها خطراتی برای سلامت انسان از طریق استفاده در لوازم آرایشی دارند، از جمله موادی هستند که محدودیت‌های REACH به آنها اعمال نمی‌شود.
صدور مجوز و محدودیت ها: مواد شیمیایی خطرناک فقط پس از تصویب توسط آژانس مواد شیمیایی اروپا (ECHA) قابل استفاده هستند. ضرورت تدوین ریچ اگرچه امروزه صنعت شیمیایی بصورت کاملاً کنترل شده می باشد، اما در پاره ای موارد گزارشاتی دال بر عدم کفایت و ناکارآمدی برخی مصوبات مقرراتی اروپا و غیرشفاف بودن آنها وجود دارد. زمان بر بودن و ناکارآمدی برخی مقررات جاری در کنترل تهدیدات نشات گرفته از عوارض منفی مواد شیمیایی در بخشهای ایمنی و حفظ سلامتی افراد و حفاظت از محیط زیست گویای این موضوع است. به عبارت دیگر ضرورت تدوین ریچ ناشی از وجود نگرانی از حیث فقدان اطلاعات در زمینه دامنه خطرات و میزان آسیب پذیری سلامت و ایمنی افراد و محیط زیست از ابتدای مرحله ساخت و تولید تا مرحله مصرف و کاربرد مواد شیمیایی است. از جمله ویژگیهای عملکردی ریچ ، اصرار و پافشاری جدی آن در تصویب قوانینی برای محافظت از کارگرانی است که در بخشهای مختلف در معرض مواد شیمیایی مضر و خطرناک قرار دارند و محیط کار آنان از ضریب ایمنی پایینی برخوردار است.
افزایش ضریب ایمنی و رفع هرگونه عامل نگران کننده محیط کار کارگران به لحاظ در دسترس قرار دادن هشدارهای ایمنی بصورت قابل فهم و درک آسان، اطلاع رسانی مناسب و کافی و به موقع برای کاربران صنایع پایین دستی و پرسنل آنان در مناقصات و مزایده ها جهت حذف احتمالات آسیب زا و رفع عوامل بیماری زا، تشویق جایگزینی مواد مناسب و بکارگیری شیوه های کاربردی مجاز و استاندارد بجای استفاده از مواد مضر از جمله اقداماتی هستند که ریچ با جدیت خواهان آن است. از طرف دیگر ریچ معتقد است که مسئولان و کاربران صنایع پایین دستی نظیر تولیدکنندگان و واردکنندگان مواد شیمیایی باید نسبت به رعایت کلیه ضوابط و مسائل و ایمنی پایبند و متعهد باشند.
در بخشهای رقابتی، سیستم فعلی کنترل و ارزیابی مواد جدید (در صورت ورود بیش از یک تن در سال)، ناتوان و مختل کننده نوآوری و ابتکار عمل در صنعت شیمیایی اروپا محسوب می شود چراکه سیستم فعلی در طی ۲۰ سال اخیر در حدود ۳۰۰۰ ماده شیمیایی تحت پوشش اطلاع رسانی قرار داده است که این رقم در مقایسه با کشورهای آمریکا و ژاپن چندان مطلوب نیست.
با ایجاد یک سیستم برای مواد جدید و موجود، امید این است که ریچ در شفاف سازی و افزایش کارآمدی همچنین کاهش خلا ناشی از کمبودهای اطلاعاتی و افزایش توان رقابتی صنعت اروپا توام با تقویت نوآوریها کارساز باشد.
اهداف گواهینامه ریچ/REACH:
– افزایش ایمنی و سلامتی افراد و حفاظت از محیط زیست
– صیانت و رشد توان رقابتی صنعت اروپا
– ممانعت از گسیختگی و چندگانگی بازار داخلی اروپا
– شفاف سازی و رفع ابهامات مقرراتی
– ائتلاف و یکپارچگی با شرایط و وضع بین المللی
– مطابقت با تعهدات بین المللی اروپا در قبال سازمان تجارت جهانی (WTO)
پیشنهاد دهندگان و متولیان گواهینامه ریچ (REACH) پذیرفته اند که تنوع موضوعات آیین نامه و دایره نفوذ دستورالعملها نه تنها در خصوص تولید مواد شیمیایی بلکه تعداد زیادی از کاربران این مواد را در صنایعی نظیر خودروسازی، نساجی، کشاورزی، داروسازی و بهداشت، صنایع چوب، کامپیوتر، بخشهای خدماتی در زمینه محیط زیست و … شامل خواهد بود در حقیقت کاربرد گواهینامه ریچ نه تنها در مورد مواد شیمیایی مورد استفاده در صنایع است بلکه گواهینامه ریچ در مورد موادی که در زندگی روزانه نیز استفاده می شوند همچون مواد تمیزکننده، رنگها و در مواردی همچون لباسها و وسایل الکتریکی نیز کاربرد دارد.
کاربرد گواهینامه ریچ/REACH:
هر شرکت تولید کننده، واردکننده، مصرف کننده یا توزیع کننده مواد، ترکیبات یا کالاهای شیمیایی مسئول حصول اطمینان از انطباق با ریچ (REACH) می باشد. بنابراین، این قانون کلیه تولیدکنندگان، عرضه کنندگان، توزیع کنندگان و مصرف کنندگان مواد شیمیایی و نیز شرکت ها و موسساتی که محصولات خود را به اتحادیه اروپا صادر می کنند را در بر می گیرد.
تولیدکنندگان و واردکنندگان مواد شیمیایی باید آمار دقیقی از مواد تولید شده و وارد شده را ارائه کنند و هیچ شرکتی حق تولید و یا بازاریابی مواد ثبت نشده را ندارد. استفاده کنندگان ترکیبات شیمیایی حتی برای استفاده از کالاهایی که به شکل خام است می بایست مواد مورد استفاده خود را ثبت کنند.
تمامی مواد وارداتی و تولید شده با حجمی بالاتر از یک تن در سال که در چارچوب اهداف ریچ تعریف می شوند مشمول مقررات بوده و الزام ثبت در مورد آنها وجود دارد. مواد موجود بر مبنای فازی و در حد و مقدار آستانه، ثبت می شوند و در خصوص برخی مواد شیمیایی ارزیابی هایی صورت می گیرد استعمال مواد خطرناک ممکن است نیاز به اخذ مجوز داشته باشد در عین حال ممکن است نسبت به تولید و استفاده از این مواد سختگیری هایی اعمال گردد.
ریچ (REACH) در حدود ۴۰ دستورالعمل فعلی را تغییر خواهد داد اما در تضاد با سایر قوانین مواد شیمیایی نیست و این تغییرات تاثیرات بسزایی در بخشهای مختلف به دنبال خواهد داشت.
شناسایی مواد
شناسایی ماده یک فرایند است که طی آن هویت ماده مشخص می‌شود.
شناسایی دقیق یک ماده پیش‌نیاز بسیاری از فرایندهای REACH، CLP و بیوسیدها است. به‌ویژه، این امر امکان آماده‌سازی ثبت‌نام‌های مشترک REACH را به‌طور کارآمد و صحیح فراهم می‌کند و اطمینان می‌دهد که داده‌های آزمایش برای ماده‌ای که تحت REACH ثبت شده است، مناسب است. این موضوع منجر به ارزیابی قوی خطر و ریسک ماده ثبت‌شده می‌شود.
شناسایی صحیح یک ماده همچنین این امکان را فراهم می‌کند:
به اشتراک‌گذاری اطلاعات برای جلوگیری از آزمایش‌های غیرضروری روی حیوانات و هزینه‌ها؛
استفاده از داده‌های آزمایش در میان شرکت‌ها و انتقال داده‌ها در گروهی از مواد؛
ارزیابی اینکه آیا یک ماده در فهرست مجوز، فهرست محدودیت‌ها گنجانده شده است یا دارای طبقه‌بندی و برچسب‌گذاری هماهنگ است.
به طور معمول، هویت یک ماده می‌تواند با استفاده از موارد زیر توصیف شود:
نام شیمیایی، برای مثال، بنزن؛
شماره، برای مثال، شماره EC 200-753-7؛ و
ترکیب شیمیایی، برای مثال، >99% بنزن و <1% تولوئن. ترکیب از طریق تجزیه و تحلیل شیمیایی تعیین می‌شود.
فرایندهای مقرراتی که در آن شناسایی ماده نقش کلیدی دارد عبارتند از:
پرسش‌نامه REACH
شرکت‌هایی که قصد ثبت یک ماده را دارند، موظفند از ECHA استعلام کنند که آیا برای آن ماده قبلاً ثبت‌نامی انجام شده است یا خیر.
شناسایی دقیق یک ماده در فرآیند استعلام اهمیت دارد تا اطمینان حاصل شود که شرکت‌های برنامه‌ریزی‌شده برای ثبت یا شرکت‌هایی که قبلاً همان ماده را ثبت کرده‌اند، به درستی با یکدیگر در ارتباط قرار می‌گیرند. این موضوع اطمینان می‌دهد که داده‌ها به طور مناسب به اشتراک گذاشته می‌شوند.
ثبت‌نام REACH
ثبت‌نام بر اساس اصل "یک ماده، یک ثبت‌نام" انجام می‌شود. به این معنی که تولیدکنندگان و واردکنندگان همان ماده موظفند ثبت‌نام خود را به طور مشترک ارائه دهند.
شناسایی دقیق یک ماده در فرآیند ثبت‌نام اهمیت دارد تا اطمینان حاصل شود که ثبت‌کنندگان همان ماده به یک ثبت‌نام مشترک تعلق دارند. این موضوع همچنین دامنه ثبت‌نام مشترک را تعیین می‌کند، زیرا توسعه پروفایل شناسایی ماده (SIP) و گزارش ترکیب مرزی را تسهیل می‌کند.
معافیت PPORD
مواد مورد استفاده برای تحقیقات و توسعه متمرکز بر محصول و فرآیند (PPORD) می‌توانند برای مدت پنج سال از الزام ثبت‌نام معاف شوند. شرکت‌هایی که می‌خواهند از این معافیت بهره‌مند شوند، باید یک اعلان PPORD به ECHA ارسال کنند.
شناسایی دقیق یک ماده در فرآیند معافیت PPORD اهمیت دارد تا درک کنیم، به عنوان مثال، چه مواردی تحت پوشش این معافیت قرار می‌گیرد.
ارزیابی تحت REACH
ECHA و کشورهای عضو اطلاعات ارائه‌شده توسط شرکت‌ها را ارزیابی می‌کنند تا کیفیت پرونده‌های ثبت‌نام و پیشنهادات آزمایش را بررسی کنند. علاوه بر این، ارزیابی به‌منظور شفاف‌سازی این موضوع است که آیا ماده‌ای خاص خطری برای سلامت انسان یا محیط‌زیست دارد یا خیر.
شناسایی دقیق یک ماده برای فرآیندهای ارزیابی اهمیت دارد، زیرا به ECHA و کشورهای عضو اجازه می‌دهد تا تعیین کنند که هر ثبت‌نام فقط یک ماده را پوشش می‌دهد و داده‌های آزمایش مناسب برای آن ماده است. پروفایل شناسایی ماده (SIP) و گزارش ترکیب مرزی شفافیت را از نظر ارتباط داده‌های آزمایش تضمین می‌کند.
مدیریت ریسک تحت REACH و CLP
شرکت‌ها باید ارزیابی کنند که آیا ماده آنها در لیست مجوز، لیست محدودیت‌ها یا دارای طبقه‌بندی و برچسب‌گذاری هماهنگ شده است یا خیر. این کار تنها در صورتی به دقت انجام می‌شود که ماده به درستی شناسایی شده باشد.
بیوسیدها
قانون محصولات بیوسید (BPR) مربوط به قرار دادن محصولات بیوسید در بازار و استفاده از آنهاست که برای حفاظت از انسان‌ها، حیوانات، مواد یا اشیا در برابر موجودات مضر، مانند آفت‌ها یا باکتری‌ها، از طریق عمل مواد مؤثر موجود در محصول بیوسید استفاده می‌شود.
شناسایی دقیق یک ماده بیوسید تضمین می‌کند که داده‌های آزمایش مناسب برای آن ماده است و به درستی به اشتراک گذاشته می‌شود. این امر منجر به ارزیابی قوی خطر و ریسک ماده بیوسید می‌شود.