Logo
Knowledge base
London Chamber Knowledge base
Logo
تجهیزات مورد استفاده در محیط‌های انفجاری (ATEX)

تجهیزات مورد استفاده در محیط‌های انفجاری   ATEX

 

دستورالعمل ATEX (Directive 2014/34/EU) چارچوب قانونی برای تولید، بازاریابی و استفاده از تجهیزات و سیستم‌های محافظتی در محیط‌های مستعد انفجار را مشخص می‌کند. این محیط‌ها ممکن است شامل گازهای قابل اشتعال، بخارات، گرد و غبار یا مواد فیبری باشند که خطر بالقوه ایجاد انفجار دارند.

 

اهداف و الزامات ATEX

 

ایمنی کارکنان و محیط ‌زیست:

جلوگیری از حوادث و خسارات ناشی از انفجار در محیط‌های صنعتی.

انطباق فنی:

تضمین انطباق تجهیزات و سیستم‌ها با استانداردهای ایمنی خاص.

برچسب‌گذاری ویژه:

تجهیزاتی که در محیط‌های مستعد انفجار استفاده می‌شوند، باید دارای برچسب‌گذاری مطابق با دسته‌بندی‌های ATEX باشند.

 

مناطق خطر در ATEX

 

منطقه 0:محیط‌هایی که در آن گازهای قابل اشتعال دائماً یا برای مدت طولانی وجود دارند.تجهیزات باید بالاترین سطح ایمنی را داشته باشند.

منطقه 1:محیط‌هایی که احتمال وجود گازهای قابل اشتعال در شرایط عادی عملیات وجود دارد.تجهیزات باید به صورت ایمن طراحی و تولید شوند.

منطقه 2:محیط‌هایی که گازهای قابل اشتعال تنها در شرایط غیرمعمول وجود دارند.نیاز به تجهیزات با سطح ایمنی متوسط.

گروه‌های تجهیزات ATEX

گروه I:

تجهیزات مورد استفاده در معادن زیرزمینی یا محیط‌هایی که احتمال وجود متان یا گرد و غبار زغال‌سنگ وجود دارد.

گروه II:

تجهیزات مورد استفاده در صنایع مختلف مانند پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها، یا انبارهای گاز.

 

فرآیند دریافت گواهینامه CE برای تجهیزات ATEX

 

شناسایی الزامات:

تولیدکننده باید الزامات خاص مرتبط با محیط‌های انفجاری را شناسایی کند.

ارزیابی ریسک:

تجزیه‌وتحلیل خطرات بالقوه انفجار.

تست محصول:

آزمایش تجهیزات در شرایط شبیه‌سازی‌شده برای تضمین ایمنی.

تهیه مستندات فنی:

شامل گزارش‌های آزمون، تحلیل ریسک، و مشخصات طراحی.

صدور گواهینامه توسط نهادهای Notified Body:

ارزیابی مستقل توسط سازمان‌های معتبر.

برچسب‌گذاری:

نصب نشان CE و اطلاعات ویژه ATEX روی محصول.

 

دسته‌بندی تجهیزات ATEX

 

1. تجهیزات (Equipment):

این دسته شامل تجهیزاتی است که به صورت مستقیم در محیط‌های انفجاری استفاده می‌شوند:

پمپ‌ها: انتقال سیالات با حداقل خطر ایجاد جرقه.

موتورها: موتورهای الکتریکی و مکانیکی با عایق‌بندی خاص برای جلوگیری از انفجار.

سنسورها: ابزارهایی که پارامترهای محیطی (دما، فشار، گاز) را بدون خطر جمع‌آوری می‌کنند.

 

2. سیستم‌های محافظتی (Protective Systems):

این سیستم‌ها طراحی شده‌اند تا از وقوع یا گسترش انفجار جلوگیری کنند:

سیستم‌های تهویه: کاهش تراکم گازهای قابل اشتعال در محیط.

شعله‌گیرها (Flame Arrestors): جلوگیری از انتقال شعله از یک منطقه به منطقه دیگر. 

 

استانداردهای کلیدی ATEX

EN 60079

این استاندارد یکی از جامع‌ترین اسناد برای تجهیزات الکتریکی و غیراکتریکی در محیط‌های خطرناک است.

هدف: تعریف الزامات ایمنی برای طراحی، نصب، نگهداری، و آزمایش تجهیزات مورد استفاده در مناطق مستعد انفجار.

زیرمجموعه‌های مهم:

EN 60079-0 الزامات عمومی برای تجهیزات استفاده‌شده در محیط‌های خطرناک.

EN 60079-1 سیستم‌های حفاظتی ضد انفجار (Flameproof Enclosure).

EN 60079-2 حفاظت با استفاده از فشار مثبت در تجهیزات.

EN 60079-10 طبقه‌بندی مناطق خطرناک بر اساس نوع و غلظت گازها و مواد اشتعال‌زا.

I.

کاربردها:

 

پالایشگاه‌ها، صنایع شیمیایی، و ذخیره‌سازی گاز.

جلوگیری از انفجار در خطوط لوله یا تجهیزات مرتبط با مواد قابل اشتعال.

 

الزامات:

ارزیابی عملکرد شعله‌گیرها در شرایط مختلف.

قابلیت اطمینان در مواجهه با شعله‌های انفجاری.

 

IEC 61508:

این استاندارد به ایمنی عملکردی سیستم‌های الکتریکی، الکترونیکی، و قابل برنامه‌ریزی الکترونیکی در محیط‌های خطرناک می‌پردازد.

سطوح ایمنی عملکردی SIL))

استاندارد سطوح مختلف ایمنی را مشخص می‌کند و طراحی و آزمون سیستم‌ها بر اساس این سطوح انجام می‌شود.

کاربرد:

سیستم‌های کنترل صنعتی، نظارتی و حفاظتی.

سیستم‌های خاموشی اضطراری، ردیابی و کاهش گازهای خطرناک. 

 

EN 1127-1

این استاندارد دستورالعملی برای پیشگیری از ایجاد انفجار در تجهیزات و سیستم‌های صنعتی است.

الزامات:

جلوگیری از ایجاد منابع جرقه.

ارزیابی خطرات مرتبط با مواد قابل اشتعال.

کنترل غلظت گازها و بخارات.

 

 EN ISO 80079-36 و EN ISO 80079-37

 

موضوع: تجهیزات غیراکتریکی که در محیط‌های مستعد انفجار استفاده می‌شوند.

کاربرد:

استانداردهای طراحی تجهیزات مکانیکی مانند پمپ‌ها و کمپرسورها.

اهمیت:

این استانداردها به تجهیزاتی که با الکتریسیته کار نمی‌کنند نیز توجه ویژه دارند. 

 

فرآیند دریافت گواهینامه CE تحت ATEX

ارزیابی ریسک:

تولیدکننده باید محیط استفاده و خطرات بالقوه را ارزیابی کند.

طراحی و ساخت:

تجهیزات باید مطابق با استانداردهای ایمنی و الزامات منطقه موردنظر طراحی شوند.

آزمایش محصول:

تجهیزات توسط آزمایشگاه‌های معتبر مورد ارزیابی و تست قرار می‌گیرند.

تهیه مستندات فنی:

شامل گزارش‌های طراحی، آزمون‌ها و ارزیابی‌های ریسک.

صدور گواهینامه توسط Notified Body:

تجهیزات باید توسط یک نهاد ارزیابی مستقل تایید شوند.

نصب برچسب CE و اطلاعات ATEX:

محصولاتی که تایید می‌شوند باید برچسب CE و مشخصات ATEX را داشته باشند.

 

محصولاتی که شامل ATEX می‌شوند

تجهیزات صنعتی:

کمپرسورها، پمپ‌ها، موتورها، ژنراتورها.

سیستم‌های محافظتی:

فیلترها، تهویه‌ها، و سیستم‌های کنترل انفجار.

ابزار اندازه‌گیری:

سنسورهای فشار، دما، و جریان.

تجهیزات الکترونیکی:

دوربین‌های مداربسته، ردیاب‌های گاز.

اخرین اپدیت:19 آذرماه 1403