دستورالعمل آسانسور Lift Directive 2014/33/EU
دستورالعمل آسانسور اتحادیه اروپا یکی از قوانین اساسی برای تضمین ایمنی و عملکرد صحیح آسانسورها و اجزای ایمنی آنها در ساختمان‌ها است. این قانون الزامات خاصی را برای طراحی، نصب، بهره‌برداری، نگهداری، و ارزیابی آسانسورها و اجزای مرتبط مشخص می‌کند. هدف اصلی این دستورالعمل، ارتقاء ایمنی کا Lift Directive ربران و تسهیل تجارت آسانسورها و اجزای مرتبط در بازار اتحادیه اروپا است.
محصولات تحت پوشش دستورالعمل آسانسور
آسانسورهای مسافری Passenger Lifts):)
آسانسورهایی که برای حمل افراد طراحی شده‌اند.
شامل آسانسورهای معمولی در ساختمان‌های مسکونی، اداری، و تجاری.
الزامات ویژه برای دسترسی آسان و ایمنی.
آسانسورهای باری Freight Lifts))
آسانسورهایی که برای حمل کالا طراحی شده‌اند.
اغلب در انبارها، کارخانه‌ها و ساختمان‌های صنعتی استفاده می‌شوند.
اجزای ایمنی Safety Components
شامل قطعاتی که برای ایمنی و عملکرد آسانسورها حیاتی هستند:
قفل درب‌ها.
سیستم‌های توقف اضطراری.
ضربه‌گیرها.
دستگاه‌های ایمنی برای کنترل سرعت بیش از حد.
الزامات اصلی دستورالعمل آسانسور
ایمنی مکانیکی:
ساخت مقاوم برای جلوگیری از سقوط کابین.
استفاده از مواد باکیفیت برای تضمین دوام و استحکام.
ایمنی الکتریکی:
نصب سیستم‌های حفاظت در برابر شوک الکتریکی و نوسانات برقی.
کنترل اتصالات برقی برای جلوگیری از خرابی.
سیستم توقف اضطراری:
نصب سیستم‌هایی که در صورت وقوع خطر یا خرابی، آسانسور را به‌صورت ایمن متوقف کند.
دسترسی آسان:
طراحی کابین و درب‌ها به‌گونه‌ای که افراد دارای محدودیت حرکتی نیز به‌راحتی از آسانسور استفاده کنند.
محافظت در برابر سقوط و برخورد:
تجهیزات ایمنی برای جلوگیری از سقوط آزاد کابین.
جلوگیری از برخورد کابین با موانع.
آتش‌سوزی و شرایط اضطراری:
طراحی آسانسورهایی که در برابر آتش مقاوم باشند.
فراهم کردن سیستم‌های تخلیه اضطراری در مواقع خطر.
استانداردهای مرتبط با آسانسور
برای انطباق با دستورالعمل 2014/33/EU، استانداردهای زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند:
1. استانداردهای ایمنی عمومی:
EN 81-20:
استاندارد اصلی برای طراحی و ساخت آسانسورها.
الزامات ایمنی عمومی برای محافظت از مسافران و تکنسین‌ها.
EN 81-50:
استاندارد آزمایش و بازرسی اجزای مکانیکی و الکتریکی.
2. استانداردهای دسترسی و راحتی:
EN 81-70:
الزامات دسترسی برای افراد دارای معلولیت.
شامل طراحی دکمه‌ها، نورپردازی، و ابعاد کابین.
EN 81-28:
الزامات سیستم‌های ارتباط اضطراری.
تجهیز آسانسورها به سیستم تماس اضطراری برای برقراری ارتباط در مواقع خطر.
3. استانداردهای مرتبط با ساختمان‌های قدیمی:
EN 81-21:
الزامات آسانسورهایی که در ساختمان‌های موجود نصب می‌شوند.
در نظر گرفتن محدودیت‌های طراحی و فضا.
4.استانداردهای بهره‌وری انرژی:
ISO 25745:
ارزیابی مصرف انرژی آسانسورها و پله‌های برقی.
تشویق به استفاده از تجهیزات کم‌مصرف.
فرآیند ارزیابی انطباق آسانسورها
برای دریافت نشان CE، مراحل زیر طی می‌شود:
طراحی و تولید:
سازندگان باید الزامات دستورالعمل و استانداردها را در طراحی و تولید آسانسور رعایت کنند.
ارزیابی توسط نهاد معتبر:
نهادهای ارزیابی (Notify Bodies) طراحی، نصب، و عملکرد آسانسور را بررسی می‌کنند.
انجام آزمون‌های ایمنی برای اطمینان از انطباق.
صدور اعلامیه انطباق:
سازنده باید یک اعلامیه انطباق Declaration of Conformity صادر کند.
نشان CE:
پس از ارزیابی موفق، نشان CE بر روی آسانسور یا اجزای آن نصب می‌شود.
مزایای انطباق با دستورالعمل آسانسور
ایمنی بیشتر:
استفاده از استانداردهای ایمنی، خطرات ناشی از استفاده از آسانسور را کاهش می‌دهد.
قابلیت تجارت:
امکان فروش و نصب آسانسورها در تمام کشورهای اتحادیه اروپا.
افزایش کیفیت:
رعایت استانداردها، کیفیت و دوام محصولات را تضمین می‌کند.
محصولات و تجهیزات تحت پوشش
انواع آسانسور:
آسانسورهای کششی و هیدرولیکی.
آسانسورهای خانگی، تجاری، و صنعتی.
اجزای ایمنی:
سیستم‌های کنترل سقوط.
قفل‌های درب.
سیستم‌های ترمز اضطراری.
اخرین اپدیت 20آذر1403