Logo
Knowledge base
London Chamber Knowledge base
Logo
ISO 29990 (سیستم یادگیری برای آموزش و تحصیلات غیر رسمی)

استاندارد بین المللی ISO 29990 الزامات پایه را در “ارائه خدمات یادگیری برای تحصیلات و آموزش غیر رسمی” تشریح می‌نماید و یک سیستم مدیریت را برای “ارائه خدمات تحصیلات و آموزش غیر‌رسمی” فراهم می‌آورد. در استاندارد ISO 29990  منظور از “تحصیلات و آموزش غیر‌رسمی” (non- formal education and training)، هرگونه تحصیلات و آموزش سازمان یافته‌ای است که خارج از سیستم‌های رسمی شناخته شده در تحصیلات ابتدایی، تکمیلی و بالاتر باشد. از جمله ” تحصیلات و آموزش غیر‌رسمی” می‌توان به آموزش‌های شغلی، آموزش‌های مادام العمر و آموزش‌های درون‌سازمانی (در محل سازمان یا برون‌سپاری شده) اشاره کرد. هدف این استاندارد، ارائه یک مدل عمومی برای کیفیت کارکرد و عملکرد حرفه‌ای ارائه دهندگان خدمات یادگیری و مشتریان آن‌ها در طراحی، توسعه و اجرای تحصیلات و آموزش‌های غیررسمی می‌باشد.

 استاندارد ISO 29990 به بهبود توانمندی LSP ها در ارائه خدمات با کیفیت، بهبود اثربخشی سازمانی و کاهش هزینه های سربار کمک خواهد کرد. همچنین این استاندارد به سازمان‌ها و افراد در انتخاب LSP هایی که بتواند نیازمندی‌ها و انتظارات آن‌ها را در توسعه صلاحیت‌ها و قابلیت‌هایشان برآورده نمایند کمک می‌کند. ارائه دهنده خدمات یادگیری (Learning Service Provider) که در این استاندارد به اختصار LSP ذکر می‌شود، می‌تواند یک سازمان مستقل آموزشی یا سازمانی باشد که محصولاتی (ذ کالا یا خدمات) غیر از خدمات یادگیری ارائه می‌نماید. در حالت دوم این استاندارد صرفا در همان بخش ارائه دهنده خدمات یادگیری کاربرد خواهد داشت.

تمرکز بر فرایند یادگیری به جای فرایند آموزش به این معنا که استاندارد ۲۹۹۹۰ بر یادگیرنده و نیاز های آموزشی آنها توجه ویژه ای دارد و بهبود کیفیت ارائه خدمات اموزشی با تاکید بر افزایش بهرمندی از نتایج حاصل از یادگیری است.علاوه بر این استاندارد ۲۹۹۹۰ قابلیت این را دارد در قالب گواهینامه صادر شده و در قراردادها قابل ذکر می باشد.از آنجایی که در عصر تکنولوژی دانش به کلیدی ترین عامل در مدیریت موفق شرکت های بزرگ و صنایع تبدیل شده است، لذا ارائه خدمات آموزشی به عنوان یک کسب و کار خدمات گرا، بطور فزاینده ای رو به گسترش است. همین امر ضرورت اهمیت ارائه خدمات آموزشی با کیفیت را جهت جذب فرصت های جدید اقتصادی بیشتر نمایان میسازد.بهبود کیفیت خدمات آموزشی غیر رسمی و آموزشهای سازمانی(که شامل آموزش های درون سازمانی و آن هایی که برون سپاری می شود )هدف ایزو ۲۹۹۹۰ می باشد. این استاندارد به دنبال ارائه یک الگوی عمومی و جامع برای عملیاتی کردن کیفیت بصورت حرفه ای است. لذا بصورت یک مرجع مشترک برای ارائه دهندگان خدمات آموزشی و مشتریان این خدمات در آمده است.

از ویژگی‌های برجسته و متمایز این استاندارد می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

تمرکز بر صلاحیت ارائه دهندگان خدمات یادگیری ( مدرسین و سایر کارکنان سازمان ارائه دهنده خدمت یادگیری)

تمرکز بر فراگیران طی فرآیند یادگیری به منظور پایش میزان فراگیری آن‌ها

تمرکز بر خروجی فرآیند‌های یادگیری به منظور پایش کیفیت و اثربخشی آن‌ها

تاکید بر استفاده از کلیه گزینه‌های در دسترس برای ارائه خدمات یادگیری

در نظر گرفتن نیازمندی‌ها و انتظارات کلیه طرف‌های ذینفع در ارائه خدمات آموزشی از طراحی تا اجرای ان

استقرار یک سیستم مدیریت مالی مناسب

استقرار یک سیستم برای شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک

هدف این استاندارد چیست ؟

هدف این استاندارد، ارائه یک مدل عمومی برای کیفیت کارکرد و عملکرد حرفه‌ای ارائه دهندگان خدمات یادگیری و مشتریان آن‌ها در طراحی، توسعه و اجرای تحصیلات و آموزش‌های غیررسمی می‌باشد.

 

ساختار استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰

ساختار استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰ فهرست وار به شرح زیر است:

۱ دامنه کاربرد
۲ اصطلاحات و تعاریف
۳ خدمات یادگیری
  ۳.۱ تعیین نیازهای یادگیری
  ۳.۲ طراحی خدمات یادگیری
  ۳.۳ تهیه و تدارک خدمات یادگیری
  ۳.۴ پایش ارائه ی خدمات یادگیری
  ۳.۵ ارزشیابی صورت گرفته توسط تأمین کنندگان خدمات یادگیری

مدیریت تأمین کننده خدمات یادگیری

  ۴.۱ الزامات عمومی مدیریت
  ۴.۲ استراتژی و مدیریت کسب‌وکار
  ۴.۳ بازنگری مدیریت
  ۴.۴ اقدامات پیشگیرانه و اقدامات اصلاحی
  ۴.۵ مدیریت مالی و مدیریت ریسک
  ۴.۶ مدیریت منابع انسانی
  ۴.۷ مدیریت ارتباطات (درونی و بیرونی)
  ۴.۸ تخصیص منابع
  ۴.۹ ممیزی‌های داخلی
  ۴.۱۰ بازخورد از سوی ذی نفعان

ایزو 29990 برای چه صنایعی مناسب است؟

این استاندارد بین المللی که مطابقت کامل با ایزو 9001 دارد، برای معرفی فاکتورهایی که به بهبود کیفیت آموزش در موسسات آموزشی غیر رسمی و واحدهای آموزش سازمان ها کمک می کند، توسط سازمان بین المللی استاندارد تنظیم شده است.

این استاندارد بر خلاف ایزو 10015 که تنها در قالب راهنمایی واحدهای آموزشی سازمان ها نوشته شده بود؛ به تعیین استاندارد برای تمام مؤسسات و آموزشگاه هایی که در زمینه آموزش های غیر رسمی فعالیت دارند تدوین شده است.

همچنین ISO 29990 برای واحدهای آموزشی و آموزشگاه های فعال در زمینه ارائه خدمات تحصیلی غیر رسمی گواهینامه بین المللی صادر می کند.

این ایزو در زمینه مباحث مدیریتی منابع انسانی و مالی و همچنین ریسک های مربوط به این نوع خدمات هم موارد مرتبط را در نظر گرفته است.

به طور کلی هدف از تنظیم ایزو 29990 توسط سازمان بین المللی استاندارد تعیین موارد استاندارد خدمات آموزشی غیررسمی برای ارائه بهتری در زمینه یادگیری است.

تفاوت با سایر استاندارد ها :

  1. تمرکز اصلی استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰ بر یادگیری است به جای آموزش بر خلاف استاندارد ایزو ۱۰۰۱۵ که صرفا برای واحد آموزش سازمان‌ها در نظر گرفته شده و استاندارد Iwa2 که صرفا برای سازمان‌هایی است که فعالیت اصلی‌شان آموزش است، قابل کاربرد است، این استاندارد هم در سازمان های آموزشی و هم برای واحدهای آموزش سازمان ها، قابل پیاده‌سازی است.
  2. استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰، صرفا به فرایندهای آموزش سازمان ها نمی‌پردازد و علاوه بر توجه به فرآیند آموزش، به فرایند منابع انسانی، مدیریت مالی، مدیریت ریسک و …. نیز توجه دارد.
  3. استاندارد ایزو ۱۰۰۱۵ جهت مدیریت فرایندهای آموزش برای فراگیران سازمان استفاده می‌شود و تمامی این فرایندها شامل نیازسنجی، طراحی، اجرا، ارزیابی و پایش در آن متصور شده است، در حالی که در استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰ مبنایی برای تامین کنندگان آموزش و یادگیری می باشد و اساسا بیشتر مورد استفاده سازمان هایی می باشد که خدمات آموزشی را به صورت بلوغ یافته ارائه می‌کنند.
  4. در استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰، پانزده فرایند وجود دارد که باز هم ۵ فرایند اصلی همان فرایندهای اشاره شده در استاندارد ایزو ۱۰۰۱۵ است، محتوایی این دو استاندارد حاکی از صحه گذاری و کامل بودن استاندارد ایزو ۱۰۰۱۵ است. مشکل اغلب واحدهای آموزش این است که درک مناسبی از این استاندارد نداشته و به درستی آن را در واحد خود پیاده سازی نکرده‌اند، مدیریت ریسک و مالی در استاندارد ایزو ۲۹۹۹۰ به عنوان دو فرایند فرعی مطرح شده است که در استاندارد ایزو ۱۰۰۱۵ مطرح نشده و یا وجود ندارد، آسیب‌هایی که در اغلب واحدهای آموزش سازمان ها مشاهده شده بیشتر به دلیل عدم دقت در اجرای الزامات استاندارد است.